Deel 2: Een paar details.
Toen Ellie Mia en Joey een beetje beter kende, nodigde ze haar beste vriendin en haar vriendje eens uit om de hele dag iets leuks te gaan doen. Ze gaan naar het strand om in de zee een wat met elkaar te haan spetteren. Dit doen ze van 10.00u tot 14.00u wanneer ze eindelijk beseffen dat ze echt honger hebben. Ze gaan iets eten en daarna gaan ze naar Ellie’s huis en praten daar wat met elkaar. Mia zegt dat ze iets aan Ellie moet vertellen. Joey zegt dat ze het nu nog niet moet te vertellen, maar Mia is niet meer tegen te houden en begint aan haar verhaal… Waar Joey haar met tegenzin mee helpt.
“Zoals je al wel weet is mijn moeder nogal ‘kwaadaardig’”, vertelde Mia een beetje hopeloos. “Ze schold altijd tegen mijn vader en hij was dat beu. Hij besloot dan mar om bij haar weg te gaan. Net voordat hij vertrok gaf hij mij zijn GSM-nummer en hij zei erbij dat ik hem op dit nummer moest bellen als ik 18 jaar ben. Na zijn vertrek was mijn moeder niets meer waart. Het enige wat ze nog deed was wenend naar romantische soaps, series, films,… of algemeen, naar TV kijken. Na een maand vond ik dit echt te erg om dit elke ochtend en avond te moeten aanzien en hebben we eens een goed gesprek gehad. De dag erna is ze al meteen naar een lounge gegaan. En daar leerde ze iemand kennen…” Toen begon Joey aan zijn deel van het verhaal:”Mijn ouders waren heel gelukkig samen, al 20 jaar lang! Op een zaterdagavond gingen ze dat ergens vieren. Ze gingen met de metro naar een discobar. Diezelfde avond kreeg ik telefoon rond 1 uur ’s nachts. De man aan de telefoon zei dat er een metro uit de bocht gevlogen was. Ze vroegen me of ik naar het ziekenhuis kon komen omdat ze dachten dat mijn ouders ook in die metro zaten.” “En?” Vroeg Ellie nieuwsgierig. “Wat denk je?” zei Joey die nog net niet in tranen ging uitbarsten. “Ik ging naar het ziekenhuis en toen ik daar aankwam werd ik
al meteen aangesproken door een dokter net nadat ik mijn naam had gezegd aan de infobalie. Hij zei dat het wel degelijk mijn ouders waren En alsof alles niet meer erger kon worden, zei hij dat het met mijn vader al wat beter ging, maar dat mijn moeder het niet meer lang ging volhouden. Hij zei dat ik de kamer binnen mocht en dat deed ik dan ook meteen! Na er al een 10-tal minuten binnen te zijn, ging ik naar mijn moeder, nam haar hand vast en ik zat daar, een kwartier lang. Opeens stopte haar monitor met ‘piepen’ en was
er een ‘gewone hoge toon’. Een aantal dokters stormden binnen en een verpleegster vroeg me om naar buiten te gaan. Ik stond daar 5 minuten te wachten totdat er een dokter naar buiten kwam met het slechte nieuws dat mijn moeder overleden was. De dokter zei dat ik misschien beter naar huis kon gaan en gaan slapen. Het was al laat! Ik ging naar huis en kroop in bed. Slapen ging niet, piekeren spijtig genoeg wel! Toen mijn vader terug thuis was, was hij ook niets meer waard. Daarom besloot ik hem eens mee te nemen naar een lounge. Ik verloor hem al snel uit het oog en toen ik hem terug zag, stond hij verlegen te lachen met een vrouw. Ze had ook een dochter
zei papa…” “Dus als je onze verhalen tesamen bekijkt…” zei Mia. “Dan zijn jullie niet gewoon vrienden…” zei Ellie. “Maar halfbroer en halfzus. Dus met andere woorden: familie!” ging Joey verder. “Het kan alles natuurlijk veel ingewikkelder maken…” zei Ellie een beetje verbaast. Mia ging verder:”Maar het zou toch moeten lukken?”. Zowel Ellie als Joey knikte. Een uurtje later ging het drietal slapen.
Ze gingen dus allemaal slapen, in hetzelfde huis! De ouders van Mia en Joey gaan verhuizen naar de andere kant van de wereld. Joey en Mia wouden niet mee en dus vroegen ze aan Ellie of ze bij haar mochten intrekken. Ellie zei daar geen nee tegen! Ze zat daar toch maar alleen in die grote, moderne villa en ze heeft nu zelfs nog 2 kamers over. Misschien wordt één daarvan een kamer voor een huisdier of nog iets anders?